"Speel capoeira met wat je in jouw handen hebt"
In oktober 2002 ben ik begonnen met capoeira. Via een goede vriend (Torro) kwam ik in contact met professor Miojo. Mijn eerste indruk van Miojo was meteen goed, zijn enorme enthausiasme en zijn gedrevenheid om zijn leerlingen 'goed' te maken werkte voor mij erg aanstekelijk. In het begin gebeurde het wel eens dat Miojo les stond te geven voor maar een handje vol leerlingen, dat is nu wel anders. Dit maakte voor hem niets uit, hoe minder leerlingen hoe harder wij moesten trainen. Miojo was zelfs zo gedreven een goede groep te maken, dat hij vaak zelf geld moest bijleggen om les te kunnen geven. Het leven van een capoeira leraar is dus niet altijd even gemakkelijk. Miojo heeft heel veel vooroordelen en financiële problemen moeten overwinnen voordat hij nu zo succesvol is geworden. Miojo is nu niet meer weg te denken uit de Nederlandse capoeira wereld. Maar niet alleen in Nederland is hij een gerespecteerde capoeira leraar, ook over de grens heeft hij een goede naam opgebouwd. Zijn leerlingen mogen dan ook trots zijn op hun leraar.
De mestre van Caravelas Negras is mestre Paraná (rechts op deze foto)! In 2005 ben ik voor het eerst op een capoeira reis gegaan naar Brazilië. Een maand lang heb ik bij Paraná in huis gewoond. Hij heeft mij destijds enorm veel geholpen, hij leerde mij niet alleen veel capoeira. Mestre Paraná leerde mij ook hoe ik mij moest gedragen in deze cultuur, hij hielp mij met mijn Portugees, hij nam mij naar fantastische en soms ongelofelijk harde straatroda's, hij leerde mij São Paulo kennen en met hem ben ik voor het eerst in Rio de Janeiro geweest. Wat ik in deze periode geleerd heb zal ik altijd meenemen in mijn capoeira leven, en ik ben Paraná ongelofelijk dankbaar voor alles wat hij voor mij betekend heeft in deze voor mij erg moeilijke periode!
Tijdens mijn capoeira reizen ben ik met veel interessante capoeiristas en capoeira leraren in contact gekomen. Zodoende heb ik in Natal getraind bij mestre Marcus (die ooit nog trainde bij Mestre Pastinha!). Ben ik in Rio de Janeiro geweest bij Mestrando Tirotei, mestre Farmacia (UBC capoeira) en bij de groep Acorda Capoeira (Rosinha). Heb ik getraind bij professor Jefinho (leerling van mestre Capixaba) in Vitoria en ben ik in contact gekomen met mestre Bamba, mestre Lua Rasta, mestre Jogo de Dentro en heel veel andere fantastiche leraren die zowel Capoeira Angola, Capoeira Regional als Capoeira Contemporanea beoefenen. In Brazilië heb ik echter de meeste tijd doorgebracht bij Ginga Mundo van mestrando Sabia (Salvador). Mestrando Sabia heeft mij de mogelijkheid gegeven in totaal meer dan drie maanden op zeer hoog niveau te kunnen trainen. Via hem ben ik tevens in contact gekomen met Frede Abreu, capoeira historicus en onderzoeker. Via hem heb ik veel informatie en boeken over capoeira gekregen, deze informatie gebruik ik nu voor mijn blogs.
Ik ben er van overtuigd dat iedereen capoeira kan leren. Natuurlijk bestaat er zoiets als een natuurtalent, de ene capoeirista moet nou eenmaal harder werken om beter te worden dan de ander. Voor iedereen geldt echter dat doorzettingsvermogen, respect voor de anderen en nederigheid vereist zijn om ook daadwerkelijk beter te worden. Iedere persoon is anders en moet proberen zijn of haar kwaliteiten te gebruiken, kijk naar welke kwaliteiten je kan perfectioneren en wees niet jalours op de personen die hun kwaliteiten nou eenmaal beter ontwikkeld hebben dan jij.
Iedereen komt een keer op dat punt dat je denkt, 'het lukt allemaal niet meer' of 'het lijkt wel alsof ik niets meer kan leren'. Ook krijgen we allemaal wel eens een keer temaken met blessures. Dit zijn de lastigste momenten voor de capoeirista. Als je even in een capoeira dip zit kun je het beste concentreren op jouw bewegingen. Je hoeft niet heel veel te doen in de roda, je moet er dan wel voor zorgen dat je jouw bewegingen goed uitvoert. Blijf rustig en zorg ervoor dat je in ieder geval de trappen, de ginga en de esquivas goed uitvoert. Dit zijn de momenten waarop je het meeste leert!
Ik heb één keer een zwaardere blessure gehad. De eerste maanden heb ik alleen maar muziek kunnen maken, toen ik weer een beetje kon spelen kon ik alleen maar wat grondbewegingen, de ginga en de esquiva uitvoeren. Acrobatiek en trappen kon ik nog niet. Ik ging dus de roda in zonder dat ik veel kon. Dit is erg lastig, helemaal als je veel meer wilt doen dan dat je op dat moment kan. Op een gegeven moment kon ik wel martello's en armada's maken. Op dit moment zei Miojo iets heel erg belangrijks tegen mij, ik ben ervan overtuigd dat dit voor iedereen en altijd van toepassing is. Miojo zei: "Speel capoeira met wat je in jouw handen hebt". Met andere woorden, gebruik in je spel wat je kan gebruiken. Doe waar je goed in bent!